Tradycyjnie z pierwszą niedzielą Adwentu, przypadającą między 27 listopada a 3 grudnia rozpoczyna się nowy rok liturgiczny. Adwent (z łac. „advenire” – przychodzić) zapisał się w kalendarzu kościelnym jako czterotygodniowy czas radosnego czuwania i duchowego przygotowania na narodzenie Chrystusa. Okres ten symbolizuje cztery tysiące lat oczekiwania Mesjasza przez świat, tęskniący do Niego. Tym samym, w dorocznej obrzędowości jest czasem przełomu.
Adwent, z punktu widzenia liturgii Kościoła katolickiego, można podzielić na dwa okresy:
- od początku adwentu do 16 grudnia (czas szczególnego oczekiwania na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa na końcu czasów);
- od 17 grudnia do 24 grudnia (czas bezpośredniego przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego).
Wieniec adwentowy - jakie jest jego znaczenie?
Wieniec, który jest przejawem ludowej domowej pobożności. Wykonany z gałązek iglastych z czterema świecami, które zapala się kolejno w każdą niedzielę.
Zapalanie świec oznacza czuwanie i gotowość na przyjście Chrystusa. Wiąże się to ze słowami Chrystusa, który określał siebie mianem "światłości świata".
- Pierwsza świeca - symbol przebaczenia przez Boga nieposłuszeństwa Adama i Ewy wobec Niego.
- Druga świeca - symbol wiary patriarchów Narodu Izraelskiego jako wdzięczność za dar Ziemi Obiecanej.
- Trzecia świeca – symbol radości króla Dawida, który celebruje przymierze z Bogiem.
- Czwarta świeca - symbol nauczania proroków, głoszących przyjście Mesjasza.